Stanisławów – trzecie miasto Galicji (po Lwowie i Krakowie) zostało założone w roku 1662 przez w widłach Bystrzycy hetmana polnego koronnego Andrzeja Potockiego, który tak nazwał miasto na cześć  swego ojca – hetmana wielkiego koronnego – Stanisława Rewery Potockiego. W nie tak odległych czasach II Rzeczypospolitej, Stanisławów był 60 – tysięcznym miastem wojewódzkim (44% Polaków, 38% Żydów, 16% Rusinów). W roku 1962 sowieci zmienili nazwę miasta na Iwano- Frankiwsk, Jednak w sercu tego nowego miasta pozostał stary, poczciwy Stanisławów.

Wychodzimy z hotelu o wdzięcznej nazwie „Nadia” i zmierzamy do centrum starego, poczciwego Stanisławowa ulicą Nezalezhnosti (dawnej Sapieżyńska). Pod numerem 21 natrafiamy na najpiękniejszą kamienicą Stanisławowa. Jest to kamienica Leona Grauera, którą zaprojektował Jan Kudelski.

Budynek dawnego Bank Hipoteczny (kamienica Bassa) – Sapieżyńska 19

Budynek dawnego III Gimnazjum Męskiego im Stanisława Staszica – Sapieżyńska 17

Budynek dawnego Zakładu Ubezpieczeń Powszechnych

Neoromantyczny gmach byłego Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” z roku 1895 – Plac Mickiewicza

Pomnik Adama Mickiewicza na Placu Mickiewicza został odsłonięty w roku 1898. Dawniej na cokole był napis „Adamowi Mickiewiczowi w setną rocznicę urodzin – obywatelstwo miasta Stanisławowa 1898 rok”.  

Za Pomnikiem Adama Mickiewicza budynek byłego Teatru im. Stanisława Moniuszki z roku 1878 wg. projektu Józefa Łapickiego. Dawniej neorenesansowy, dzisiaj …

Idąca ulicą Fredry w stronę ulicy Ormiańskiej dochodzimy do ormiańskiego kościoła Niepokalanego Poczęcia NMP z roku 1763.

Ulica Ormiańska (Melnyczuka) doprowadza nas do Rynku Głównego, na którym stoi wybudowany na planie krzyża Ratusz Miejski z roku 1930.

Przecinamy wzdłuż Rynek Miejski i dochodzimy do Placu Ignacego Paderewskiego (obecnie Andrieja Szeptyckiego) przy którym stoi konsekrowana w roku 1703 Kolegiata Niepokalanego Poczęcia NMP. W tej kolegiacie Henryk Sienkiewicz usytuował nabożeństwo żałobne; po śmierci płk. Michała Wołodyjowskiego.

W krypcie Kolegiaty złożone są doczesne szczątki fundatora miasta  hetmana polnego koronnego Andrzeja Potockiego, oraz szczątki jego syna Stanisława – który poległ w roku 1683 pod Wiedniem.

Po drugiej stronie byłego Placu  Paderewskiego były kościół jezuicki z   połowy XVIII wieku. Po kasacie zakonu został zamieniony na katedrę greckokatolicką.

Przy Kościele Jezuickim, jak w każdym większym mieście Rzeczypospolitej, znajdowało się Kolegium Jezuickie. Do najsławniejszych jej absolwentów należał Franciszek Karpiński.

Ośrodkiem polskości w Stanisławowie  jest obecnie kościół Chrystusa Króla, wybudowany w latach trzydziestych XX wieku przez kolejarzy węzła stanisławowskiego.

W kościele tablica pamiątkowa poświęcona Franciszkowi Karpińskimu.