Lipiec 2018 – Do Kijowa z Bolesławem Chrobrym.

Już w roku 1017 (755 lat przed I rozbiorem, 922 lata przed paktem Ribbentrop-Mołotow i jakieś 1000 lat przed Nord Streamami) został zawiązany pierwszy rusko – niemiecki sojusz przeciwko Polsce. W tym samym roku sojusznicy najechali nasze ziemi. Bolesław Chrobry najpierw pobił niemieckiego cesarza, zawarł z nim pokój w Budziszynie i wyruszył na drugiego wroga. Operacja kijowska była błyskawiczna. 22 lipca 1018 Chrobry odnosi druzgocące zwycięstwo nad ruską armią w bitwie nad Bugiem, a już 14 sierpnia tego samego roku wkracza do Kijowa. Bolesław Chrobry do Kijowa wjeżdża przez Złotą Bramę.

Wjeżdżając wydobywa miecz i dwukrotnie uderza nim w bramę robiąc na niej znak graniczny. Bramę wyszczerbił, miecz również. Wyszczerbiony miecz nazwano „Szczerbcem” i do dzisiaj można go (oraz dwa szczerby na nim) oglądać w wawelskiej zbrojowni.

Najważniejszym miejscem w Kijowie, gdzie współczesność miesza się z historią, jest Majdan Niezależności. Na przełomie roku 2013 i 2014 miała to miejsce rewolucja, która wyrwała Ukrainę ze szponów Moskwy. W wyniku otwarcia ognia przez prorosyjską milicję zginęło około 100 demonstrantów. W odwecie Ukraińcy strącili z cokołów 100 pomników Lenina – największego zbrodniarza wszech czasów.

Głównym elementem architektonicznym Majdanu jest Kolumna Niezależności ustawiona tu w roku 2001. Na 52-metrowej kolumnie znajduje się Berehynia – słowiańska bogini trzymającego krzew kaliny.

Pod kolumną pomnik legendarnych założycieli Kijowa. Było to rodzeństwo wywodzące się z Polan wschodnich: Kyj (Kij)– od jego imienia otrzymała nazwę stolica Rusi, Szczek (Smok) i Choriw, oraz ich siostra (ta na górze) Łybid’ (Łabądź).

Po drugiej stronie Kreszczatyku znajdujemy Bramę Lacką tzn. Polska. W XIII wieku Brama Lacka była jedną z trzech bram tego miasta.

W roku 2001 nad bramą pojawiła się figura Michała Archanioła. Archanioł Michał do roku 1919 znajdowała się w herbie Rusi (Ukrainy), później zastąpił go tryzub.

Od Bramy Lackiej w kierunku północno-wschodnim wznosi się ulica Kościelna. Na jej końcu znajduje się polska konkatedra św. Aleksandra wybudowana w latach 1817-1843. Przed katedrą wznosi się krzyż, na którym są wypisane trzy cnoty Boskie: Wiara, Nadzieja, Miłość.

Spod Katedry udajemy się na Plac Sofijski, przy którym stoi Sobór Sofijski (Mądrości Bożej). Na teren soboru wchodzimy poprzez monumentalną dzwonnicę.

Pierwsza świątynia w tym miejscu stała już w X wieku, obecna powstała w wieku XVII.

Po drugiej stronie Placu Sofijskiego znajduje się Monaster Michała Archanioła o Złotych Kopułach. Świątynia ta powstała w XI wieku, a w latach 30-tych wieku XX została wysadzona w powietrze przez komunistów, bo zasłaniała dom partii. Po uzyskaniu przez Ukrainę niepodległości Monaster został pieczołowicie odbudowany.

Przed murami Monastyru znajduje się skromny pomnik poświęcony Ofiarom Wielkiego Głodu w latach 1932-1933. W wyniku sztucznie wywołanego głodu przez sowietów na Ukrainie poniosło śmierć ok. 8 mln. ludzi.

Przed Monasterem znajduje się również pomnik Olgi, babki Włodzimierza Wielkiego.

Spod Monasteru rozpoczyna swój bieg najbardziej malownicza kijowska ulica Zjazd św. Andrzeja. W połowie zjazdu stoi XVII wieczna cerkiew św. Andrzeja…

… a jeszcze niżej samotnie na ławce siedzi sam Mistrz Michał Bułhakow…

… w pewnym momencie do Mistrza ktoś się dosiadł… bynajmniej nie Małgorzata.

Ławka znajduje się przy domu, w którym Mistrz urodził się i spędził dzieciństwo. Obecnie w tym budynku znajduje się skromne Muzeum Michała Bułhakowa.

Zjazdem św. Andrzeja dochodzimy do Placu Kontraktowego na którym znajduje się pomnik hetmana kozaków kontraktowych Piotra Konaszewicza-Sahajdacznego. Sahajdaczny był uczestnikiem wypraw moskiewskich na początku XVI wieku, jak i zwycięskiej dla oręż Rzeczypospolitej bitwy pod Chocimiem z roku 1621.