Zwiedzanie Wiednia polskimi śladami rozpoczynamy od wzgórza Kahlenberg (po naszemu Łysa Góra). Z tego wzgórza 12 września 1683 ruszył szarża polskiej husarii na turecki obóz oblegający Wiedeń. Wojska Kary Mustafy zostały rozbite, Wiedeń został ocalony. Niecałe 100 lat później, Austriacy podziękowali Polakom za ten czyn, czynnie uczestnicząc w rozbiorze Rzeczypospolitej.

Kościółek na Kahlenbergu, gdzie 12 września Jan III Sobieski uczestniczył w porannej Mszy Świętej. Od roku 1906 jest to polski kościół Św. Józefa prowadzony przez Księży Zmartwychwstańców.

W zakrystii tablica pamiątkowa poświęcona naszemu królowi…

… oraz kopia matejkowej „Bitwy pod Wiedniem”. Oryginał znajduje się w Muzeach Watykańskich.

Na fasadzie kościółka trzy tablica pamiątkowe słynnych Polaków: tego co uratował Europę od tureckiej nawały…

… tego co uratował Europę od nawały bolszewickiej …

… i tego co oswobodził Europę Wschodnią od sowieckiej dominacji.

Sześć lat temu, w 330 rocznicę Odsieczy Wiedeńskiej, w pobliżu tego kościółka włodarze Wiednia i Krakowa wmurowali kamień węgielny pod budowę pomnik króla Jana III Sobieskiego (była to 13 próba uczczenia Sobieskiego na tym wzgórzu). Ustawiono na Kahlenbergu monument, a w Gliwicach odlano pomnik za niebagatelną sumę 1 mln 200 tys. zł. W międzyczasie w Wiedniu zmieniły się władze. Nowe władze cofnęły zgodę na budowę pomnika, bo ich zdaniem pomnik ten ma wydźwięk antyturecki. A jaki ma mieć, jak i czyn Sobieskiego był antyturecki.

Na Kahlenbergu stoi pusty postument wstydu i wdzięczności Wiedeńczyków.

Nazajutrz król Jan III Sobieski zjeżdża do Wiednia, aby wziąć udział w mszy dziękczynnej, która miała miejsce w cesarskim kościele św. Augustyna.

Jakiś czas temu na ścianie tej świątyni wmurowano tablicę pamiątkową poświęconą temu wydarzeniu.

 

Wewnątrz kościoła wykonany przez słynnego Antoniego Canovę nagrobny pomnik arcyksiężnej Marii Krystyny.

Pod kolanem siedzącego na schodach anioła znajduje się tarcza herbowa z herbem Rzeczypospolitej Obojga Narodów, gdyż mężem Kryśki był książę Albert – syn króla polskiego Augusta III Sasa.

Kolejny herb Rzeczypospolitej znajdujemy na szczycie leżącej w pobliżu Albertiny – pałacu należącego swego czasu do Alberta i Kryśki.

 

W trakcie Bitwy pod Wiedniem wielki zasługi królowi oddał samborski szlachcic Jan Franciszek Kulczycki. W tureckim przebraniu przedostał się do obleganego Wiednia, aby zanieść obrońcom informację o planowanej odsieczy. W zamian, król pozwolił mu wybrać nagrodę ze zdobytego obozu. Kulczycki wybrał 300 worków kawy. Dzięki tej kawie otworzył pierwszą w Wiedniu kawiarnię.

I tak Francuzi zawdzięczają nam widelce, a wiedeńczycy kawę.

Przed wejście do Belwederu znajduje się polski kościół Świętego Krzyża.

Przed kościołem pomnik Świętego Jana Pawła II.

 

Trzech najsłynniejszych Polaków nosi inicjały J.P. Tu stoi Jan Paweł II< na Kahlenbergu była tablica Józefa Piłsudskiego, czas na trzecie J.P.

& maja 1763 roku w wiedeńskim Pałacu Kinskich przyszedł na świat książę Józef Poniatowski.

W Wiedniu natrafiamy również na ślady patrona polskiej młodzieży Świętego Stanisława Kostkę. Staś wysłany do Wiednia na dalsze nauki do wiedeńskiego Collegium Nobilium mieszczącego przy jezuickim kościele na Placu Am Hof. (Obecnie kościół Dziewięciu Chórów Anielskich).

Piętnastoletni Staś wraz ze starszym bratem mieszkali na stancji z tyłu Konwentu O.O. Jezuitów w zachowanej do dziś kamieniczce na rogu ulic Kurrentgasse i Steindlgasse.

W byłej kwaterze Kostków znajduje się obecnie mała Kaplica poświęcona Świętemu Stanisławowi Kostce.